Ja … dan denk je dat het op is
Elke drie maanden blikt founder Katrien Meermans terug en bundelt ze haar gedachten. Nieuwe inzichten, inspirerende momenten, gemengde gevoelens en kleine voetnoten die een schijnbaar onsamenhangend geheel vormen - want staat niet alles in verbinding met elkaar? Deze keer verzamelde ze negen dingen die jou hopelijk net zoals haar inspireren of aan het denken zetten.
“Ja … dan denk je dat het op is,” zegt Remco Campert tegen de interviewer over de periode dat hij als redacteur bij een uitgeverij werkte, en zelf niet meer schreef. “Ik heb de tijd doorgebracht met het lezen van wat anderen schreven. En toen kreeg ik de geest weer. Dus het was geen dramatische periode die jaren heeft geduurd hoor. Maar het is heel, heel vervelend als je dat overkomt. Je hebt het gevoel dat je doof en blind bent geworden.”
Net zoals Remco Campert heb ik een tijd gedacht dat ik leeg geschreven was. Tot woorden de oorverdovende stilte braken, nu eens met hard gekletter dan eens met summier zachte plofjes. Ik raap ze van de grond, pluk ze uit de lucht en verzamel ze ongestructureerd. Toen het niet meer moest, kwam alles goed.
Onlangs bezocht: The Nature of the Game. Een tentoonstelling van Francis Alÿs. Nu in WIELS en een absolute must-see. Of kijk naar de documentaire op VRT MAX. Het spelletje voetbal met een imaginiaire bal raakte me en toont hoe de verbeelding wint van de tragische realiteit.
Wassen, poetsen, koken, onkruid wieden, de vaatwas … Het hele huishouden voelt als een verplichting waar ik telkens weer doorheen moet. "Dat is het leven nu eenmaal," zegt de een. En iemand anders: "Als je die eenvoudige dingen met zorg en zonder haast doet, kunnen het rustige rituelen zijn." Waarna ik rolde met mijn ogen …
Maar het klopt. Schoenen poetsen vind ik bijvoorbeeld erg rustgevend. De afgelopen weken ben ik niet door de huishoudelijke takenlijst gedenderd als een wild paard, maar deed ik alles met aandacht en ontdekte ik de schoonheid van het dagelijkse leven.
Nog onlangs bezocht: Woodcrafts & Textile Futures Fest, waar een blik werd geworpen op de toekomst van de hout- en textielindustrie. Van AI, circulariteit en digitale werelden tot educatie, nieuwe materialen en technologie. Veel positiviteit, maar ook de eerlijke realiteit dat verandering stapsgewijs gaat.
Nu wil ik me terugtrekken om die informatie te filteren. Om verbindingen te leggen met mijn eigen research, observaties en trendrapport 'How is craft work changing in the next 15 years?'. Om te midden van de stapels inzichten de essentie eruit te halen voor klankbordgesprekken. Gesprekken die je blik verruimen en inspireren tot creativiteit en innovatie.
And just like that … verdween mijn blijdschap over Aidan's terugkeer in het leven van Carrie Bradshaw.
"The world is on fire but we're still buying shoes" van Alec Leach, voormalig fashion editor bij Highsnobiety, is een must-read als je op een bewuste manier met modeconsumptie wilt omgaan. Een boeiend manifesto dat niet met de vinger wijst, wel een roadmap wil bieden. Alex Leach deinst er trouwens niet voor terug om de hand in eigen boezem te steken, zoals in dit fragment waarbij ik letterlijk moest huilen van het lachen:
"I have a much more ambivalent relationship with my Gucci loafers. I spent ages thinking about them. After months of research, I bought them as a birthday present to myself. So, definitely not an impulse buy. Have you ever tried being a normal person in Gucci loafers? It's impossible. The soles are so thin that you feel every step under your feet. That's probably great when there's a carpet in your limo, but when you live in Berlin and take the U-Bahn everywhere, not so much. The leather is so soft that I feel like my toes will rip out of them if I put a foot wrong. They look great, obviously, but they're so delicate that I feel like I'm wearing a Ming vase on my feet."
Investeren we liever in AI omdat het sexyer is dan innovatieve materialen? Pionier in materiaalinnovatie Bolt Threads zette in juli de productie van Mylo™ on hold. Het materiaal wordt gemaakt van mycelium, een ondergronds netwerk van schimmeldraden waaruit paddestoelen groeien.
Ondanks de wereldwijde lof en toonaangevende samenwerkingen met onder andere Stella McCartney en adidas vond het bedrijf niet de nodige financiering voor schaalvergroting. Ik kon op dat moment alleen maar hopen dat de pauzeknop een wake-up call zou zijn en schreef er vanuit mijn trend research dit stuk over.
Scrollen zonder algoritme. Als het van de Europese Unie afhangt, wordt het een vaste optie en maakt de chronologische feed een comeback. En dat zal vooral een grote impact hebben op de mode-industrie die erg afhankelijk is van social media om trends te creëren, te verspreiden en te volgen.
De aandacht winnen van 'het algoritme'. Het is een vloek die ervoor zorgt dat merken kopiëren 'wat er werkt' en we van het ene gelijkaardige beeld naar het andere scrollen. "A bland brand broth of sameness," noemt PR-expert Lydia Pang dit. Merken die alle middelen hebben om snel en slim in te spelen op de wispelturigheid van het algoritme zullen hun strategie moeten bijsturen. Indre Narbutaite, co-founder en brand director van streetwearmerk Broken Planet is ervan overtuigd dat we voor het meest creatieve tijdperk van sociale-mediamarketing staan. Ik kijk ernaar uit.
Weisst du, ich will mich schleichen
leise aus lautem Kreis,
wenn ich erst die bleichen
Sterne über den Eichen
blühen weiß.
Wege will ich erkiesen,
die selten wer betritt
in blassen Abendwiesen –
und keinen Traum, als diesen:
Du gehst mit.
Rainer Maria Rilke (1898)
Lieve groet
Katrien